Tym razem, 20go Lahnsteiner Seminarium Piwne nie miało jasno zdefiniowanego motywu przewodniego. Zamiast tego, 17go stycznia 2013 r. czekała na nas ogromna różnorodność aromatów i smaków. Dr Markus Fohr zdecydował się do otwierania szafy z specjalnościami piwnymi nagromadzonymi w ciągu ostatnich tygodni i miesięcy, a degustowaliśmy je wzdłuż i wszerz widma smaków i aromatów.
Düsseldorfski Altbier z browaru Lahnsteiner otworzył sesję, po raz pierwszy w wersji butelkowej. Dużo aromatu chmielu oraz mocna goryczka – piwo było godnym przedstawicielem swojego stylu. Na drugiej pozycji już bomba smaku: cztery małe butelki z wynikiem eksperymentu Eisbock. Beczka z 50 litrami Schneebock została zamrożona kilka razy, a w wyniku powstało 10 litrów Eisbock: Kremowe, prawie oleiste, złożone i mocne piwo z bardzo intensywnym zapachem i mocnym smakiem.
Ciemny Landbier z Willinger Brauhaus, który był następnym piwem, pokazał się trochę wodnisty i chudy. Oczywiście, warunki dla niego były kiepskie – w bezpośrednim porównywaniem, zwykły Schwarzbier nie może konkurować z Eisbockiem; nasze kubki smakowe były wciąż pod wrażeniem silnego smaku Eisbocka.
„Clan” od firmy BraufaktuM był następnym piwem, a miał silniejsze, bardziej intensywne smaki. Klasyczny Szkocki Ale o wyraźnym profile smakowym. Jak zawsze z produktami BraufaktuM, butelka była wartościowa i elegancka.
Następnie, nasza smakowa kolejka górska niestety ruszyła do dłuższej i głębszej doliny. Okazało się, że następnych, kolejnych pięciu piw z trzech browarów było zepsute. Z powodu warunków transportu bądź leżakowania bądź nawet butelkowania – nie wiemy, ale wszystkie piwa miały lekko kwaśny i nietypowy posmak. I tak je piliśmy, chociaż mieliśmy poczucie, że powinno one smakowały zupełnie inaczej…
Na koniec naszego seminarium jednak czekał na nas gwałtowny polot, a mianowicie co do poziomu alkoholu! Czekały na nas dwie małe butelki Brewmeister Armageddon o rzekomej zawartości alkoholu około 65%! Wyszynkowano piwo to do maleńkich kieliszków, a ostrożnie degustowaliśmy silny materiał. Zaskakująco łagodny w smaku, z wysoką goryczką chmielową a pełną słodowością – a całkowicie brakowało piwu ostrości od 65% alkoholu. Natychmiast, uczestnicy seminarium wyrazili wątpliwości co do tego rzekomego rekordu.
W każdym bądź razie, w sumie dzisiaj degustowaliśmy dziesięć ciekawych piw z dużą ilością wzlotów i upadków w aromat i smak. Na końcu seminarium, naprawdę czuliśmy tak, jakby przejechaliśmy w sensorycznej kolejce górskiej.
Be the first to comment